​Tot een aantal jaar geleden was ik onderdeel van de Nederlandse antiterreureenheid van het Korps Mariniers. In dit werk stond alles in het teken van complexe opdrachten uitvoeren onder extreme omstandigheden. Als leidinggevende was het mijn verantwoordelijkheid om overzicht te krijgen, kansen te zien, focus te bepalen en een helder plan op te stellen om als eenheid succesvol te zijn en een doorbraak te realiseren.

Deze manier van werken kwam ook goed tot zijn recht bij de aanpak van de onveiligheid in de aandachtwijken van Rotterdam. Ik werkte er ruim twaalf jaar als stadsmarinier. Met de vele partners in de wijk probeerden we de jarenlange tendens van criminaliteit en onveiligheid te keren. Dit vroeg om een no-nonsense aanpak met een nadruk op een doorbraak in resultaat.

​

Hoewel deze doorbraken vaak succesvol waren, werd het een aantal jaar geleden tijd om mijn focus te verleggen van de buitenwereld naar mijn binnenwereld. In vijfentwintig jaar werken aan (inter-)nationale doorbraken had ik mijn eigen gevoel teveel genegeerd. Een persoonlijke zoektocht volgde waarin ik op zoek ging naar mijn eigen doorbraak. Ik kon uiteindelijk zien waar de disbalans in mijn leven was ontstaan: de rol van professional had mijn mens-zijn teveel overschaduwd.

De lessen die ik geleerd had, wilde ik doorgeven aan anderen. Toen ik als coach begon, kwamen er vanwege mijn eigen werkachtergrond veel veteranen, actieve militairen en politiemensen met dezelfde vraagstukken op de coaching af. Vanuit de vele gesprekken met hen ontwikkelde ik de doorbraakmethodiek. Dit is een no-nonsense methodiek waarbij je snel en doeltreffend de blokkade naar jouw gevoelswereld doorbreekt. Je hervindt jezelf weer.

Na jaren werken aan doorbraken in de buitenwereld, help ik nu veelal (voormalig) hoog-risico professionals met hun persoonlijke doorbraak in hun binnenwereld.